Muhammad yusuf sherlari kitobi skachat android

Мухаммад Юсуф шеърлари

• Версия ОС Android 4.0+
• Категория Книги
• Размер 1.6 MB
• Платный контент
• Реклама

Муҳаммад Юсуф 1954 — йилнинг 26 — апрелида дунёга келган. Рус тили ва адабиёти институтининг рус тили ва адабиёти факультетини тугатган (1978). Республика китобсеварлар жамияти (1978—80), «Тошкент оқшоми» газетасида (1980—86), Ғафур Ғулом номидаги Адабиёт ва санъат нашриёти (1986—95)да турли лавозимларда ишлаган. 1995—97 йиллар «Тафаккур» журналида бўлим мудири, 1997—2001 йилларда Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмасида раис ўринбосари. II чақириқ Ўзбекистон Республикаси Олий Мажлиси депутати.

Муҳаммад Юсуфнинг дастлабки шеърлари «Ўзбекистон адабиёти ва санъати» ҳафталигида босилган (1976). Шундан бошлаб республика матбуотида унинг шеър, очерк ва мақолалари мунтазам равишда чоп этила бошлаган. Илк шеърлар китоби — «Таниш тераклар» (1985). «Булбулга бир гапим бор» (1987), «Илтижо» (1988), «Уйқудаги қиз», «Ҳалима энам аллалари» (1989), «Ишқ кемаси» (1990), «Кўнглимда бир ёр» (1991), «Бевафо кўп экан», «Ёлғончи ёр» (1993), «Эрка кийик» (1995) ва «Осмонимга олиб кетаман» (1998) шеърий китоблари нашр этилган. Мазкур китобларга кирган шеърларда М.Юсуфга мансуб бўлган авлоднинг энг олижаноб ва юксак инсоний фазилатлари билан бирга ёшлик сурури, ишқ ва муҳаббатнинг нафис наволари, ўзбекона, содда, айни пайтда эзгу, бокира ва бетакрор туйғу ҳамда кечинмалари ўзининг ёрқин ифодасини топган. Сўзнинг бадиий имкониятларидан маҳорат билан фойдаланиш, мусиқий равонлик, туйғулар тиниқлиги, самимийлик ва майинлик, руҳият манзараларини лўнда ва якдил ифодалай билиш М.Юсуф шеърий услубининг етакчи хусусиятларидир.

Самимий шеърлари оҳанграбо қўшиқларга айланиб, ҳар бир ўзбек хонадонига кириб борган лирик шоир Муҳаммад Юсуф ХХI аср ўзбек адабиётида сўнмас юлдуз бўлиб ҳар бир дилларда порлайди.

Шоир ўз она ватанига, табиатга ва инсониятга бўлган илиқ ҳиссини ўзининг юракларни ларзага солувчи,гарчанд содда тилда ёзилган бўлсада одамни чуқур ўйга чорловчи шеърлари билан ўқувчи қалбида ўчмас из қолдирган.

Тагс: Муҳаммад Юсуф, Муҳаммад, муҳаммад юсуф шерлари, ўзбек шерияти, шерият, шерият гулшани, шоирлар, шерлар, севги шерлари, таъсирли шерлар, биз бахтли бўламиз, ватаним, сайланма шерлар.

Источник

Muhammad Yusuf she’rlari

Download Muhammad Yusuf she’rlari APK latest version Free for Android

Version	8
Update	3 years ago
Size	6.71 MB (7,034,477 bytes)
Developer	Propubplace
Category	Apps, Books & Reference
Package Name	com.muhammadyusuf.sherlari
OS	4.1 and up

Muhammad Yusuf she’rlari APPLICATION description

O’zbekning sevimli shoiri Muxammad Yusuf she’rlari to‘plami ilovasi

Atoqli shoirimiz Muhammad Yusuf o’zining benazir qo’shiqlarga aylangan she’rlari bilan o’zbek xalqning beqiyos hurmatiga va muhabbatiga sazovor bo’lgan. U o‘nga yaqin she’riy to‘plamlarning, o‘nlab qo‘shiqlarning muallifi sifatida keng kitobxonlar qalb kirib ulgurgan.
«Tanish teraklar» (1985, birinchi to‘plami), «Bulbulga bir gapim bor» (1987), «Iltijo» (1988), «Uyqudagi qiz» (1989), «Halima enam allalari» (1989), «Ishq kemasi» (1990), «Ko‘nglimda bir yor» (1990), «Bevafo ko‘p ekan» (1991), «Erka kiyik» (1992), «Osmonimga olib ketaman», «Kumush», «Kokilingni kim kesdi», «Aldov», «Turkman qiz», «Yur, Muhammad, ketdik bu yerdan», «Yolg‘onchi yor», «Qora quyosh» (doston) kabi to’plamlar hozirgacha sevib o’qiladi.

Muhammad Yusuf «Men o‘z bilganimdan qolmadim» she’rida she’r va shoirlikni shunday anglaydi.

Quvroq bo‘l deyishdi. Yolg‘on ham kerak,
Jindak xushomad ham, quloq solmadim.
Oqni oppoq ko‘rdim, qorani — qora
Men o‘z bilganimdan qolmadim.

Shoir she’riyati ham shunday. Mehringizda, qalbingizda qo‘shiq bo‘lib qoladi.

Источник

Мухаммад Юсуф шеърлари

Sevimli шоппинг инг сара шерляри тепло

Приложение Для Android Мухаммад Юсуф шеърлари, Разработанное WEBSPEKTR Key, Находится В Категории Книги И Справочники. Текущая Версия — 4, Выпущенная На 2017-11-06. Согласно Google Play Мухаммад Юсуф шеърлари Достигнуто Более 261 Тысяча Установок. Мухаммад Юсуф шеърлари В Настоящее Время Имеет 1 Тысяча Оценок Со Средним Значением 4.4

Мухаммед Юсуф родился 26 апреля 1954 года.
Институт русского языка и литературы был основан на факультете русского языка и литературы (1978).
Книжное сообщество республики (1978-80), Ташкентский вестник (1980-86) и Литературно-художественный издательский дом (1986-95) имени Гафура Гулама также работали в различных аксессуарах.
1995-97 Руководитель отдела в журнале Tafakkur, 1997-2001 Узбекистан Заместитель председателя Организации узбеков.
ii Верховное Собрание Республики Узбекистан Мухаммад Юсуф представляет собой буклет стихов «Литература и искусство Узбекистана» (1976).
С тех пор республика издает периодические издания в средствах массовой информации, читает стихи, очерки и статьи.
Первая книга стихов — Таня Терак (1985).
«Вещь о соловье» (1987), «Iltio» (1988), «Спящая девушка», «Гимны материнства» (1989), «Корабль любви» (1990), «Помощь на закате» (1991),
Многие стихи »,« Йолонгчи беспомощный »(1993),« Эрка олень »(1995) и« Османим оламаман »(1998) были опубликованы.
В стихотворениях, включенных в книгу, семья М. Юсуфа является самой красивой и известной гуманитарной певицей с высочайшими и прекрасными качествами, элегантными, современными, девственными и скромными друзьями.
Sunging — это мастерское использование художественных возможностей, музыкального настроения, ясности эмоций, искренности и мягкости и единого выражения духовных проявлений М. Юсуфа.
В узбекской литературе необрезанные звезды дуют в каждом сердце.
Глубоко спящие четыре автора песен были под сильным влиянием их стихов.

Источник

Muhammad Yusuf she’rlari to’plami

Atoqli shoir Muhammad Yusuf qalamiga mansub eng sara she’rlarni qabul qiling.

Onajon

Sen meni yupatding,

Sen meni yaratding,

Uyalmay ONA deb,

Sog‘inch haqda she’rlar

O‘g‘il bo‘lmay o‘lay,

Attang ming attang.

Qiz tug‘sang netardi,

Ko‘proq qiz tug‘sang.

Yo‘l qarab bo‘ldimi

Gulmi bir dasta,

Hech narsa kerakmas,

Bolam, hech deysan.

Endi kech deysan-da,

Endi kech deysan.

Zor qilib ketma izingga!

O‘lim oldida ham

Men-chi, jim, taqdirga

Do‘stlar xush qoling.

Vatanim

Men dunyoni nima qildim,

O`zing yorug` jahonim,

Sen taxti Sulaymonim,

Topingan koshonam deymi,

O`zing mening ulug`lardan

Shodon kunim gul otgan sen,

Chechak otgan izimga,

Nolon kunim yupatgan sen,

Yuzing bosib yuzimga.

Hamdardu hamxonam deymi,

Oftobdan ham o`zing mehri –

Balxda dorga osilgan,

Navoiysan, shoh yonida

Faqirini duo qilgan.

Yassaviysan, meniki deb,

Ko`ringan da’vo qilgan,

Ming bir yog`i ochilmagan

Temur Malik orqasidan

Shiroqlarni ko`rgan cho`pon

Kim Qashqarni qildi makon,

Kim Enasoy tomonda,

Bu qanday yuz qarolig` deb

Tarqab ketgan to`qson olti

O`g`lim desang osmonlarga

G`irot bo`lib uchgayman,

Chambil yurtda Alpomishga

Navkar bo`lib tushgayman,

Padarkushdan pana qilib

O`tgan kuning – o`tgan kundir,

O`z boshingga yetgan kun,

Qodiriyni bergan zamin,

Qodiriyni sotgan kun.

Yetaklashib ketgan kun,

Voh bolam! deb aytolmagan

Yoningda qon yig`lagan bir

Shoiringga qarab qo`y,

Gar Qo`qonga yo`ling tushsa,

Detdomlarni so`rab qo`y.

Hech bo`lmasa Usmon hokin

Keltirmoqqa yarab qo`y,

Olislarda qurib qolgan

Sen – shoxlari osmonlarga

Tegib turgan chinorim,

Bosh egib turgan chinorim,

O`zing mening ulug`lardan

Biz baxtli bo`lamiz

Biz baxtli bo`lamiz

Ko`kka oy chiqqan.

Hadya et, ey yor,

Sen bittasan, axir,

Sening yonimda ham

Sening yoningda ham

Qizlar men uchun.

Biz baxtli bo`lamiz

Lolaqizg`aldoq

Shavkat Rahmon xotirasiga

Mendan nima qolar:

Ikki misra she’r,

Ikki sandiq kitob,

Bir uyum tuproq.

Men seni o`ylayman

Men ketsam, yomondan

Chunki sen chiroyli,

Ko`rkli bir juvon.

Yomon kunlar bir kun

Yomon odam yaxshi

Bo`lmas hech qachon…

Bor, mening uchun ham

Ularni men yana

Kuz. To`ylar boshlandi.

Bitta qizimni ham

Demak, taqdir ekan

To`y ko`rmay o`lmoq,

Biroq, ko`nglim sezar,

Mendan keyin ham,

Bir kun bu hovliga

Hali to`ylar qilib

Mening qizlarim eng

Gulim, yaqinroq kel,

Bu ajib ishlarni

Dil lavhiga yoz:

Kimga qasr yetmas,

Ko`ksim kuyib borar,

Bechora jon endi

Endi osmon yiroq,

Endi yer yumshoq –

Bunu xayot derlar,

Bir kun ochilasan,

Bir kun so`lasan.

Sen eding tanho,

Qabrim ustida ham

Sen bizning sevgidan

Ayol qalbing bilan

Suv kech, olov kech,

G`am kelsa boshingdan

Mendan keyin hech,

Ishing tushsa, inim

Ko`ksi tiniq bola,

Faqat sal soddaroq,

Faqat sal yoshroq,

Jon so`ngi boshpana

Derdim men bo`lsam.

Seni o`pib, O`shni

Sodda muhammadman

Turkman qizni maqtab baloga qoldim.

Ko`ylagiga xavas qilgandim faqat,

Toabad tuganmas g`avg`oga qoldim…

Nedan ranjidingiz jon singillarim,

Qaboqlar uyuldi, chimrildi qoshlar.

Turkman tushunmay tosh otsa, chidadim,

Ammo yomon botdi siz otgan toshlar.

Yorug` dunyoda-ku bari qiz go`zal,

Millat tanlamas-ku husn degani,

Nigohim Jayhundan sakrab o`tsa sal,

Qaydan bilay sizga malol kelganin.

Yurtim suluvlari sizga yo`q ta’rif,

Qoshingizda o`sma yursa sirg`alib,

Uzun sochingizni o`rsangiz tarab,

Boqsa degan edim oy ham suqlanib.

Asli turkman qiz bir bahona xolos,

Izlaganim edi sizlar kabilar,

Qo`msaganim hayo – momomlarga xos,

Sog`inganim edi Kumushbibilar…

Yonsam hajringizda mening yonishim,

Kuysam siz tufayli ko`nglimdagi cho`g`,

Turkman qizlarda yo`q mening tanishim,

Qalinga tuyam ham tushib qolgan yo`q!

Onaizor

Ko`nglim qolsa bulbuldan ham guldan ham,

Qolar bo`lsam bir kun axir tildan ham…

Agar bir zot yig`lasa chin dildan ham –

Onam yig`lar, onam yig`lar, onam u…

Sig`may qolsam shunday keng bu jahona,

Osmonlarga ruhim bo`lsa ravona,

Jonsiz tanim ustida ham parvona –

Onam yig`lar, onam yig`lar, onam u…

Tonar bo`lsa qo`limdagi tor, dunyo,

Uch kun o`tmay unutgay do`st-yor, dunyo.

Yeru ko`kni titratib zor-zor, dunyo –

Onam yig`lar, onam yig`lar, onam u…

Gulday kulib yurmasmidi, o`g`lim deb,

Ko`rib ko`nglim to`lmasmidi, o`g`lim deb,

Onang o`lsa bo`lmasmidi, o`glim deb

Onam yig`lar, onam yig`lar, onam u…

Ko`nglim qolsa bulbuldan ham guldan ham,

Qolar bo`lsam bir kun axir tildan ham…

Agar bir zot yig`lasa chin dildan ham –

Onam yig`lar, onam yig`lar, onam u…

Muhabbat

Muhabbat, ey go`zal iztirob,

Ey ko`hna dard, ey ko`hna tuyg`u.

Ko`kragimga qo`lingni tirab,

Yuragimni to`kib qo`yding-ku.

Qancha ko`zlar menga zor edi,

Na g`am, na anduhim bor edi.

Qushday yengil ruhim bor edi,

Chok-chokidan so`kib qo`yding-ku.

Ne qilarding menga tegib sen,

Yengilmagan edim — yengib sen,

Boshlarimni yerga egib sen.

Qomatimni bukib qo`yding-ku.

Sen men uchun bir xayol eding,

Yaxshi bor yo yaxshi qol eding,

Jon kerakmi — mana ol endi,

Qiynar bo`lsang qiynab to`yding-ku.

Bilmam, nima edi maqsading:

Menga bir juft guling asrading,

Birin otin Kumush atading,

Birin ismin Zaynab qo`yding-ku!

Muhabbat, ey go`zal iztirob,

Ko`chang kezdim sarson, dovdirab,

Yuzlarimga yuzlaring tirab,

Ko`zlarimni boylab qo`yding-ku.

Suvpari

Seni hech kim sevolmaydi meningdek:

Vaslingga zor bu oshiqlar, ehtimol,

Poyingga tiz cho`kib yig`lar, ehtimol,

Lekin sodiq bo`lolmaydi meningdek.

Aldanma yor, aldamchilar makriga,

Malak bo`lma bevafo ishq shahriga,

Ular seni bir bossa bas bag`riga,

Seni hech kim sevolmaydi meningdek.

Yo`ling kesib o`tsam — o`zim hijolat,

Uzoqdan bir seni ko`rsam kifoyat,

Bir nigohing o`zi menga inoyat,

Seni hech kim sevolmaydi meningdek.

Joningga jon bo`lmayman-u, sevaman,

Yoningga bir kelmayman-u, sevaman,

Ismingni ham bilmayman-u, sevaman,

Seni hech kim sevolmaydi meningdek.

Sen ko`kdagi harir ko`ylak, hur-pari,

Ko`k ko`ldagi tinib qolgan suvpari.

Muhammadning ko`nglidagi dilbari,

Seni hech kim sevolmaydi meningdek.

Sevgi sadosi

Gulim, mehr ko`zda degani yolg`on,

Mening dilimda hech o`chmas yolqinsiz,

Qancha ko`rishmasak shuncha qadrdon,

Qancha olis bo`lsak, shuncha yaqinsiz.

Devona oshiqman, men bir devona,

Ayting sizdan bo`lak kimim bor yana.

Siz yo`q chog`imdagi dunyom begona,

Siz yo`q bog`imdagi gullar yoqimsiz.

Siz achchiq qismatim, siz iztirobim,

Siz shirin dardimsiz, shurin azobim,

Siz mening ko`klardan topgan oftobim,

Yerlarda yo`qotgan ko`zmunchog`imsiz.

Yodimda kechagi sho`xliklaringiz,

Ko`ksimni kuydirgan kipriklaringiz,

Siz o`sha — Orzusi oydan oydin qiz,

Siz o`sha — kulgusi qo`ng`irog`imsiz.

Siz o`sha ko`zimning kiftida turgan,

Siz o`sha ko`nglimga ko`ngli in qurgan.

To`kilay deb tilim uchida turgan

She’rimsiz, bir umr bitmas ohimsiz…

Muhabbat sen chiroyli

Muhabbat, sen chiroyli,

Muhabbat, sen go`zalsan.

Tag`in bir zum turaylik,

So`ng ketarmiz. Sezdimki

Men orzuga yetmadim.

Seni shunday sevdimki

Qo`lingdan ham tutmadim.

Qo`ling… sening qo`llaring,

Ayri tushdi yo`llarim,

Sevar yorim, yaxshi qol.

Muhabbat, unut meni,

Va men ham… unutmayman.

Tushlaringda kut meni,

Muhabbat, sen chiroyli,

Muhabbat, sen go`zalsan.

Kel, ko`rishib turaylik,

O`lsamu unutsang…

O`lsamu unutsang menday yigitni,

Yog`ar yo`llaringga afsus-anduxim.

Oq tulporday minib oppoq bulutni,

Uyingning ustidan o`tadi Ruhim…

Unga nima deysan, bevafo yorim?

O`lsamu unutsang menday yigitni,

Qaro tuproq silab yotsa kuragim,

Sen o`choq oldida chaqqan gugurtni

Uchida lovillab tursa yuragim…

Shunga nima deysan, bevafo yorim?

Sen Xudo emassan axir, o`ylanma,

Jonimning rishtasi qo`lida uning,

Ammo Muhammadsiz o`tmaydi kuning,

Kel, mayli men o`lmay, sen ham qiynalma —

Shunga nima deysan, bevafo yorim.

Muhabbatim

Muhabbatim, qaydasan qalb ardog`im,

Jayronko`zim, qirlarda qolgan ohum.

Qo`lim tegmay to`kilgan qizg`aldog`im,

Endi seni izlab qaydan toparman…

Kelar bo`lsang, yo`lingga gul to`shardim,

Sen Layliga, men Majnunga o`xshardim,

Bu dunyoda hijron yo`q deb yashardim,

Endi seni izlab qaydan toparman…

Tushlarimda yig`larsan goh bag`ri qon,

Ohlaringdan dud chiqib osmon-osmon,

Menga senu senga men bo`ldik armon,

Endi seni izlab qaydan toparman…

Muhabbatim, qaydasan, qalb ardog`im,

Jayronko`zim, qirlarda qolgan ohum,

Qo`lim tegmay to`kilgan qizg`aldog`im,

Endi seni izlab qaydan toparman…

Onamga

Oh, mening ortimdan ovvora onam,

Bir parcha yuragi ming pora onam.

Bir baloni ko`rib yorug` dunyoda,

Toshkanni ko`rmagan bechora onam,

Bolang bo`lib bir bor boshlab keldimmi,

Endi men ham senga o`g`il bo`ldimmi.

Garchi bisotingda «bayram» so`zi yo`q,

Bilaman, kutasan sandal to`la cho`g`,

Menda yurak deganlarin o`zi yo`q:

Men sovg`a bermagan qiz yo`q bu oqshom,

Senga na gul berdim, na shirin kalom,

Endi men ham senga o`g`ilmi, onam.

Deysan: olislarda omon yursang bas,

Yodingga tushsam goh yo`qlab tursang bas,

Bolam, senga hamma qiladi xavas…

Axir, mening dardim She’r emas faqat,

Men mashhur shoirmas — mashhur beshafqat,

Endi men ham senga o`g`ilmanmi, ayt?…

Sha`ningga she’r bitdim. U seni topsin,

Poyingga tiz cho`kib, qo`lingni o`psin.

Undan ham ulug`im borligin ko`rsin,

Men uchun ham aziz holingni so`rsin,

Sensiz g`arib ko`nglim ko`ngilmi, onam,

Endi men ham senga o`g`ilmi, onam.

Ko`klamoyim

Sochimda oq, men bahordan o`tindim:

Ko`klamoyim, ko`kingdan ber bir chimdim.

Qor qo`ynida seni qo`msab o`kindim,

Ko`klamoyim, ko`kingdan ber bir chimdim.

Ko`nglimga ko`k binafshalar sochilsin,

Kokiliga tolpopukdan soch ilsi,

Boychechakka borar yo`llar ochilsin

Ko`klamoyim, ko`kingdan ber bir chimdim.

Fasl boshi, ham oxiri o`zingsan,

Majnunlarning yo`ldoshi ham o`zingsan.

Laylilarning sirdoshi ham o`zingsan,

Ko`klamoyim, ko`kingdan ber bir chimdim.

Kel-da, endi sog`intirmay odamni,

Sen yo`g`ingda bir g`am bosdi yelkamni,

Qorlar kurab ko`mib keldim otamni…

Ko`klamoyim, ko`kingdan ber bir chimdim.

Ko`king bilan kiyintiray dalamni,

Oyoqyalang suyuntiray bolamni,

O`zing olgin ko`ksimdagi alamni,

Ko`klamoyim ko`kingdan ber bir chimdim.

Ginam yo`qdir kuzda ketgan oqqushdan,

Iymanmasin qayta eshik qoqishdan.

Qumri bilan birga chiqdik bu qishdan,

Ko`klamoyim, ko`kingdan ber bir chimdim.

Jon ustiga asrab yuray ko`kni men,

To`yib-to`yib ko`zga suray ko`kni men.

Yana senga yetamanmi-yo`qmi men,

Ko`klamoyim, ko`kingdan ber bir chimdim.

Dil yayrasin dala dashting yasanib,

Yalpizlaring suv bo`yiga yastanib,

Ikki misra bayt bitay bir maqtanib,

Ko`klamoyim, ko`kingdan ber bir chimdim.

Shukr deysan sen qachon?

Nafsi qo`ymas deydilar.

Nokas o`zi to`ysa ham,

Ko`zi to`ymas deydilar.

Boq bir yorug` olamga —

Kimlar zo`rg`a kun ko`rar.

Odamlar bor, bog`dagi

Bulbuldan ham pul so`rar.

Yolg`on dunyo — bu dunyo,

Arzon dunyo — bu dunyo.

Ne-ne hokim, beklardan

Qolgan dunyo — bu dunyo.

Kiprikdan ham qisqadir

Molu dunyo yo`llari.

Ibrat bo`lsin Iskandar

Ochiq ketgan qo`llari.

Uzat deysan, ber deysan,

Hech qo`ymading odamzod.

Tuya to`ydi, fil to`ydi,

Sen to`ymading, odamzod.

Shukr qilar hattoki

Shukr deysan sen qachon,

Xom sut emgan bandalar.

Bu uch kunlik dunyoda

Qasr qurma, bog` qoldir,

O`z elingni qaqshatsang,

Xor bo`lasan o`zing ham.

Bir kun shu el mehriga

Zor bo`lasan o`zing ham.

Tavallo

Oq yo`rgakka o`ragansan o`zing bizni,

Ham oq yuvib-taragansan o`zing bizni.

Beshigimiz uzra bedor ona bo`lib,

Kunimizga yaragansan o`zing bizni.

Fidoying bo`lgaymiz seni, O`zbekiston,

Hech kimga bermaymiz seni, O`zbekiston.

Qalqoning bor, kim qasd qilsa gar joningga,

Alpomishlar ruhi yor har o`g`loningga.

Asragaymiz giyohing ham gulday o`pib,

Yovlar yaqin yo`lolmagay qo`rg`oningga.

Adoying bo`lgaymiz seni, O`zbekiston,

Hech kimga bermaymiz seni, O`zbekiston.

Tuzing totib, unutganlar xor bo`ladi,

Ko`zlariga ikki dunyo tor bo`ladi.

Shodon daming ko`rolmagan yurtfurushlar

Bir kun bir kaft qumlog`ingga zor bo`ladi.

Yoningda turgaymiz seni, O`zbekiston,

Hech kimga bermaymiz seni, O`zbekiston.

Gul ko`ringan dashtingdagi giyoh-xasdir,

Soddadilu ulug`vorlik senga xosdir.

Sevamizki, cho`llaring ham bizga jannat,

Tuprog`ing ham Makka misol muqaddasdir.

Onadek ko`rgaymiz seni, O`zbekiston,

Hech kimga bermaymiz seni, O`zbekiston!

Tilak

Har kimning ham sochlariga oq tushsin,

Ajin tushsin yuzlariga, dog` tushsin.

Har kimning ham quvvat ketib belidan,

Qo`llariga aso — bir tayoq tushsin.

Imoni sof, yuzga kirib yorug` yuz,

To`ylar ko`rib yelkasidan tog` tushsin.

Jismiga so`nggi safar oldidan

O`z bolasin qo`lidan tuproq tushsin…

Mening ertagimsan

Mening shodligimsan, bolaligimsan,

Mening g`ussam o`zing, mening armonim.

Seni osmonimga olib ketaman,

Yerda bizga kun yo`q, kun yo`qdir, jonim.

Xato qildimmikan men erta kelib,

Yo sen adashdingmi kelib keyinmi?

Goho kimliging ham bo`lmaydi bilib,

Inim deymi seni, sevgilim deymi?

Ket, deb haydolmasam netaman,

Kel, deb aytolmasam netaman.

Seni osmonimga olib ketaman,

Seni osmonimga olib ketaman…

O`ylamay deymanu o`ylamay bo`lmas,

O`tsang sen tomon bir bo`ylamay bo`lmas.

Sen mening hammadan yashirgan sirim,

Mening ertagimsan, so`ylamay bo`lmas.

Ket, deb haydolmasam netaman,

Kel, deb aytolmasam netaman.

Seni osmonimga olib ketaman,

Seni osmonimga olib ketaman.

To`ylarni hammadan ham,

Oy qizlar xush ko`rarmish.

Bitta qiz erga tegsa,

Qirqta qiz tush ko`rarmish.

To`yhovlida kuy tinib,

Qirq suluvni yig`latib,

Ketar ekan kuyovlar.

Sharqni kezib sizlarga,

O`zim kuyov topaman.

Oq tilaklar bor bo`lsa,

Omon bo`lsa umidlar,

Izingizga zor bo`lar,

Erka kiyik

Erka kiyik, maylimi bir erkalasam,

Majnun bo`lib sahrolarga yetalasam,

Bu dunyoda birday g`arib men ham, sen ham,

Erka kiyik, maylimi bir erkalasam.

Sening ko`zing qora, mening ko`zim qora,

Sening bag`ring yara, mening bag`rim yara,

Bu dunyoda sen bechora, men bechora.

Erka kiyik, maylimi bir erkalasam.

Shamol emas, izing quvib yurdi kamon,

Sayyod mening kulbamni ham qildi vayron.

Sening joning , mening jonim — omonat jon,

Erka kiyik, maylimi bir erkalasam.

Kel, yig`laymiz birgalashib yantoqlarga,

Sahrolarda qurimagan buloqlarga,

Ikkalamiz yaralganmiz qiynoqlarga,

Erka kiyik, maylimi bir erkalasam.

Umrimizning barcha yo`li, so`qmog`i cho`g`,

Cho`g`dan qo`rqma, beyuz qo’ygan qopqondan qo`rq.

Bu dunyoda senga do`st yo`q, menga do`st yo`q,

Источник